Vanochtend had ik weer even contact met een van de mensen waarmee we samenwerken in Syrie. Dankzij skype en proxy-servers om veilig te communiceren word ik constant op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen. De angst neemt volgens hem toe, iedereen met wie hij spreekt is angstig. Waarom iedereen zo bang is, is hem niet helemaal duidelijk, he is niet concreet.
De angst heeft te maken met verschillende factoren: Het geweld, de aanwezigheid van de veiligheidsdiensten en pro-regeringsdemonstraties overal op straat, de geruchten die er rondgaan (er gaan geruchten over aanwezigheid van buitenlandse gewapende “elementen”, van machtsstrijd aan de top), maar ook met de onzekerheid over de toekomst.
De situatie in Lattakia is afschuwelijk, gisteren vielen er volgens berichten vijf doden en er waren scherpschutters die vanaf gebouwen op de menigte schoten. Een van de mensen waar we mee samenwerken woont in Lattakia en hij is geterroriseerd met zijn gezin naar hun dorp gevlucht. Lattakia ligt in het gebied waar de Alevitische minderheid vandaan komt, waar ook de president toe behoort, maar het is een gemengde stad, met Alevieten, christenen, soennieten. Het lijkt erop dat bepaalde groepen daar het sectarische conflict aanwakkeren om angst te zaaien en de eigen positie te versterken. Maar ondertussen is er ook een sterke anti-sectarische stem en een sterke roep om eenheid en tegen geweld.
Gisteren werden volgens de berichten 260 politieke gevangenen vrijgelaten. Er zijn nog gen lijsten met namen bekendgemaakt, maar er schijnen veel gevangenen van islamitische bewegingen onder hen te zijn. Activiste Suheir Atassi, over wier arrestatie ik vorige week berichtte, zit nog altijd vast en er zijn geruchten dat ze is gemarteld. De satellietzender al-Arabiya meldde gisteravond dat de president snel de Noodtoestand zal opheffen en dat hij het artikel in de grondwet dat de macht volledig toekent aan de Baath partij wil schrappen. Er zijn dus signalen dat er hervoringen onderweg zijn. Tegelijkertijd gaat ook het geweld door. Inmiddels zijn er volgens berichten 200 mensen gedood tijdens de opstanden. Precies weten we het allemaal niet door het gebrek aan toegang van media en mensenrechtenorganisaties.
De grote vraag is nu dus welke kant het uit zal gaan. In Deraa roept men nu om “regime change” terwijl elders de demonstranten hervorming nog een kans lijken te willen geven. De grote meerderheid is nog stil, het is afwachten hoe lang dat blijft duren. De protestbeweging lijkt in ieder geval vastbesloten niet op te geven voordat aan al hun eisen is voldaan, waaronder het onmiddellijk opheffen van de noodtoestand en het vrijlaten van ALLE politieke gevangenen.
Nassama نسمة 